dolgʻa
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
dol-gʻa
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 poet. Kuchli, qudratli toʻlqin, poʻrtana. ◆ Umrdir gohida dolgʻali ummon. A. Isroilov, „Yugurik nur“ . ◆ Inson axir turdi, Inson emas, vijdon turdi. Tinmaysanmi, dolga, dolgʻa.. T. Toʻla, „Asarlar“ .
2 koʻchma Turmush qiyinchiliklari, toʻ-sikdar, gʻovlar; gʻalayon. ◆ Insonni jamiyat orasida dolgʻalar, kurashlar, suronlar kuta-di. "Sharq yulduzi" . Qalb shunday ummonki, uning bagʻrida Dahshatli dolgʻsʼshr sshkshshsi bor. E. Vohidov, Sadoqatnoma. ◆ Mana taxtda Husayn Boyqaro oʻtirur jim, fikrida dolgʻa. Oybek, „Guli va Navoiy“ . ,
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ДОЛҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.