gʻuborsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-bor-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gʻubori, changi yoʻq; gard-siz; toza, musaffo. ◆ Gʻuborsiz osmon. n ◆ Kuyosh gʻuborsiz koʻkda taltayib porlar edi.

Oybek, O. v. shabadalar. ◆ Juvon ham uzun kora kipriklarini pirpiratib, chinni singari gʻuborsiz yuzidan nur yogʻilayotganday, kulum-sirab qaradi. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

2 koʻchma Koʻngli, dili pok; kir, gʻubor-dan xoli. ◆ Tipirchilagan jajji yuragi shun-dokkina koʻrinib turibdi: samimiy, gʻuborsiz, chin koʻngildan gapiradi trasta. A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv“ . ◆ Qiz bolani avaylab, gʻuborsiz, pok oʻstirish.. tarbiyada eng muhim davr sanaladi. "Saodat" .

Antonimlari

ҒУБОРСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻuborsiz
= begʻubor.