gap-soʻz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gap—soʻz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Aytiladigan ran, soʻz; nutq. ◆ Bu haqda gap-soʻz boʻlishi mumkin emas [dedi Abdusalom . J||. J . Sharipov, Xorazm.

2 Suhbat, gurung. ◆ Ikki oʻrtadagi gap-soʻz yoʻl uzoqligini bildirmas edi. m Gap-soʻz bir-biriga ilashmadi. Oybek, Tanlangan asarlar.

3 Ovoza, mish-mish ran. ◆ Koʻqonda Hakim-boyvachcha xizmatkorining qizini olibdi, degan gap-soʻz ham boʻlmas. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Agar sizga ogʻir tushmasa, yurtdagi gap-soʻz bosilguncha, biror yil Toshkentda tursin, soʻngra Margʻilonga borsin, derdim! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Gap-soʻzga qolmoq Uyatga qolmoq. -Ha, oʻqidik [xatni], — ◆ Halima opa qizarinib kuldi. —Kim bilsin, yosh rais, gap-soʻzga qol-masin deb qoʻrquvdik-da, aylanay. O. Yoqubov, „Bir felyeton qissasi“ . ◆ -Olgan majburiya-timni bajarib kelmasam, gap-soʻzga qola-man, — dedi Nafisa onasiga. Gʻayratiy, „Uzoq-dagi yor“ . Gap-soʻzda yoʻq 1) gapga noʻnoq; nutqi noravon; 2) koʻchma noshud, lalaygan. ◆ Hozirgi aftini koʻrgan kishi uni \Roʻzimatni\ gap-soʻzda yoʻq, oʻzi toʻnggina bir yigit gumon qilar edi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari,

Antonimlari

ГАП-СЎЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gap-soʻz
пересуды, толки; ◆ ~ boʻlmoq становиться предметом разговоров, пересудов.