girih
girih I
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashgi-rih
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlash\f. £ — tugun, muammo
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Bogʻlam, bogʻlangan joy; tugun. ◆ Har soʻngak-ning bandida yuz ming girih. Gʻ. Gʻulom .
2 esk. Qisiq, qisilgan (tish, koʻz haqida). ◆ Eskadron komandiri bandini ingichka xivich bshgan bogʻlay turib, girih tishlari orasidan javob berdi. "Afsungarlar tuhfasi" . ◆ Doʻng manglayda qizil koʻzlar girih. Gʻ. Gʻulom, „Koʻkan“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashgirih II
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashgi-rih
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlash\f. "— tugun
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashMeʼmor-chilikda va badiiy hunarmandchilikda keng ishlatiladigan murakkab naqsh. ◆ Shohizinda girihlarida oʻz qismatin koʻradi hayot. M. Ali . Gumbazdagi nur.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashГИРИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
girih
уст. стиснутый (о зубах); сощуренный, прищуренный (о глазах).