gum
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
gum
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
Daryo yoki koʻlning chuqur joyi; chuqur. ◆ Amudaryo gum ekan, Tevaraklari qum ekan. "Qoʻshiqlar". ◆ Nusratbek darhol ulardan koʻzini olib qochdi-da, suv olgani enkaydi, bolaligida tengqurlari bilan daryoga choʻmilgani borishganini esladi. Chuqurroq joyni topib yoki qumni surib — gum qilib choʻmilishardi. S. Nurov, „Narvoy.“
- Gum boʻlmoq Yoʻqolmoq, daf boʻlmoq.
- Gum qilmoq 1) oʻgʻirlab, bildirmay yoʻq qilmoq. ◆ Mulla Obid yigitlariga, Abdujalil boyning axtaxonasida boqib qoʻygan bir juft tulporlarini gum qilishni buyuradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ ; 2) yoʻq qilmoq, daf qilmoq; 3) oʻldirib, hech kimga bildirmay yoʻq qilmoq. ◆ [Sultonbek] Turgʻunga: Qoʻlingdagi qogʻozda nomlari koʻrsatilgan besh kishini top, gum qil. K. Yashin, „Pyesalar.“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ГУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.