hovuz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ho-vuz

Etimologiyasi

Arabchadan — suv toʻplangan joy, chuqurlik; basseyn; suv idishi.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Suv saqlash uchun xizmat qiladigan, maxsus qazilgan chuqurlik. ◆ Chuqur hovuz. Sayoz hovuz. Hovuz kovlamoq. Hovuz suvi. ◆ Majnuntolning qurib tushgan shoxlari hovuz boʻyida ivirsib yotar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Agarda sardoba ichini yana ham chuqurlashtirib hovuz qilinsa, bu yerda doimo suv boʻladi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ ◆ Bogʻning har burchagida oʻzga bir latofat; ariqlarda suv kumushlanadi, maysalardan uqa tutgan hovuz, suv bilan emas, nur bilan toʻlgan kabi jimir-jimir mavjlanadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“

2 maxs. Uy shipiga ishlanadigan chuqur naqsh-bezak.

Hovuzdan hoʻplam Juda oz, arzimagan darajada. ◆ Muxtorning sandigʻidagi oltinlar oldida Bekning chervonlari hovuzdan hoʻplam, xolos. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ҲОВУЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

hovuz (koʻplik hovuzlar)

• Inglizcha: pond

Ruscha _ru

hovuz
хауз, пруд (искусственный водоём).