ilhaq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

il-haq

Etimologiyasi

arab. – qoʻshish, bogʻlash;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Umidvorlik bilan kutuvchi; mushtoq, muntazir. ◆ Kutuvchilar, ana komissiya keldi, mana keldi, deb ilhaq, lekin hech gap yoʻq. Gazetadan. ◆ Hamma birdan muqaddas gʻalabaga ilhaq! S. Karomatov, „Oltin qum.“ ◆ Kasallik, oʻlim toʻgʻrisidagi gap tugab, xushchaqchaq suhbat boshlanishiga ilhaq boʻlib turgan Akramjon Mastura boshlagan askiyani ilib ketdi. A. Qahhor, „Ming bir jon.“

Antonimlari

ИЛҲАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ilhaq
тревога, беспокойство, нетерпение; ◆ ~ boʻlmoq ожидать с нетерпением, с беспокойством; ◆ ona oʻgʻliga ~ edi мать с нетерпением ожидала сына.