isteʼdod

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-teʼ-dod

Etimologiyasi

[ arab. - tayyorgarlik, tayyorlik; moyillik; qobiliyat ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Nihoyatda zoʻr ijodiy qobiliyat; layoqat. ◆ Shoirlik isteʼdodi. Isteʼdod egalari. ◆ Bilasiz, butun isteʼdodini xalq uchun sarflagan ulugʻ odamlar oʻzlarini grajdanin deb ataganlar. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Har kimsa oʻz isteʼdodiga qarab oʻzidan keyin biror iz qoldirib ketishi kerak. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Isteʼdodli bola har qanday oilada dunyoga kelishi mumkin, lekin undagi isteʼdodning namoyon boʻlishi.. "Tafakkur" .

2 Isteʼdod egasi. ◆ Isteʼdod — jamiyatning intellektual mulki. "Tafakkur" . ◆ Asr boshida adabiyot sahnasiga chiqqan adiblarimiz katta isteʼdodlar edilar. Gazetadan . ◆ Isteʼdodlarni ham xalq oʻzi yetkazib beradi, talantlar xalq ichidan yetishib chiqadi. Gazetadan .

Antonimlari

ИСТЕЪДОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isteʼdod
способность, талант, дарование, дар; ◆ shoirlik ~i поэтический дар.