izo
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
i-zo
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
\a. *1lL — azob, ranj
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
esk. kt. Azoblash, ranjitish; ozor, alam. ◆ Zolimlar-dan koʻrding izo, Boʻlmay maqsad ishi bajo. "Tohir va Zuhra" . ◆ Mushtumzoʻrlik omboriga gʻalla berilmas, Uning igʻvo, izosidan hech bir qoʻrqilmas. Gʻ. Gʻulom .
- Izo bermoq Ozor bermoq, azoblamoq, ranjitmoq. ◆ Kimki nasihat bilan tuzalma-sa, hayot unga izo berib, koʻzini ochib qoʻyadi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ИЗО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.