koʻmakchi
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
koʻ-mak-chi
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Yordam, koʻmak beruvchi; yordamchi. ◆ Paxta terimiga chiqqan shaharlik koʻmakchilar. ◆ Bu gʻamlar yetmaganday, uning yagona koʻmakchisi boʻlgan shogirdini yaqinda bosh-a bir usta aynitib olib, bechora cholning qoʻlini kesdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
2 tlsh. Otlardan keyin kelib, ularning boshqaruv yoʻli bilan tobelanishini koʻrsatuvchi, makon, zamon, sabab kabi maʼnolarni ifodalovchi yordamchi soʻz. mas. uchun, bilan, tomon soʻzlari.
- Koʻmakchi feʼl; Asosiy feʼlning maʼnosiga qoʻshimcha maʼno beruvchi yordamchi feʼl. mas. oʻqib koʻr, yozib ber, ola qol kabilarda koʻr, ber, qol feʼllari.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
КЎМАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
- Yoqutcha: көмөлөһөөччу