koyka
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashkoy-ka
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashgoll. kooi — kemadagi yotoq joy < lot. cavea — hujra, katalak
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashBir kishilik karavot, joy (kasalxona, yotoqxona va sh. k. larda). ◆ Mahkam koykalar va tumbochka-lar bilan qurshalgan stolga qaradi. P. Qo-dirov, „Uch ildiz“ . ◆ Torgina xonada yana bir koyka boʻlib, unda kimdir jimgina yotar, af-tidan, hali hushiga kelmagan edi. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashКОЙКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.