kul

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kul

Etimologiyasi

KUL ' biror narsaning yonib—kuyishi oqibatida hosil boʻladigan changsimon mineral qoldiq'. Oʻchohning k u l i n i olib, keyin oʻtin haladi. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli kül tarzida talaffuz qilingan (ДС, 325), oʻzbek tilida oʻ unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: kül > kul.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Biror narsaning yonib-kuyishidan hosil boʻladigan oqish-qora yoki koʻkish changsimon mineral qoldiq. ◆ Toshkoʻmirning kuli, shsh Oʻchoqdagi oʻtni sekin-sekin kul bos-di. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Solih cheka-yotgan sigaretasining kulini qoqar ekan, uzilib qolgan gapini davom ettirdi. O. Moʻminov, „Xiyobondagi uch uchrashuv“ .

Antonimlari

КУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

kul

Ruscha _ru

kul
зола, пепел; ◆ pechkaning ~ini olmoq выгребать золу из печки; ◆ oʻchoqdagi oʻtni sekin-sekin ~ bosdi огонь в очаге постепенно покрылся золой; ◆ ~ rang пепельного цвета, пепельный; серый;◆ ~ rang mushuk серая кошка; ◆ ~ rang osmon серое небо; ◆ ~ tepa 1) место свалки золы и всякого домашнего мусора; 2) перен. пепелище, пожарище (место после пожара); ◆ ~ kabob шашлык, испечённый прямо на угольях; ◆ dumbul makkajoʻxoridan ~ kabob qilmoq испечь кукурузу восковой спелости на угольях; ◆ ~i koʻkka sovurildi рассыпался прахом; ◆ ~ini koʻkka sovurmoq 1) развеять (что-л.) в прах; 2) разбить (кого-что-л.) в пух и в прах.

Turkcha (tr)

Sifat

kul (qiyosiy daha kul, eng yuqori en kul)

banda, qul