Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

mu-kam-mal

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

arab. – nihoyasiga yetkazilgan, toʻldirilgan, toʻliq;

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1. Har jihatdan toʻliq, kamchiligi yoʻq; raso, but. ◆ Mukammal toʻplam. ◆ Uch tilni mukammal biladi. ◆ Mukammal bilim. ◆ Hayotni mukammal qilaman, deb ne-ne odamlar bosh qotirgan. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ ◆ Rustam otda yurish, nayza otish, qilichbozlik kabi hunarlarni mukammal oʻrganibdi. "Oltin beshik".

2. Takomillashgan, kamolotga erishgan; yetuk. ◆ Sening qimmatli soʻzing, oʻtkir fikring mukammal, Elning xotirasida saqlanadi umrbod. X. Rasul. ◆ Aziza ning nazarida, har tomonlama mukammal, odobli, bilimli yigit shu edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol.“

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

МУКАММАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

mukammal

Tillar tahrirlash

Ruscha ru

mukammal
1 завершенный, вполне законченный; совершенный, доведённый до совершенства; ◆ ~ suratda в совершенстве; досконально, полностью; ◆ ~ darajada в полной мере;
2 Мукаммаль (имя собств. женское).