noib
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
no-ib
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
arab. – oʻrinbosar, yordamchi; deputat;
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1. tar. Oʻrta asrlarda musulmon davlatlarida tobe oʻlka yoki viloyat hokimi, oliy hukmdorning shu yerdagi vakili, oʻrinbosari. ◆ Noib unga ishonib topshirilgan hududning siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy holati uchun masʼul hisoblangan. "OʻzME".
2. esk. Oʻrinbosar, yordamchi. ◆ Sen viloyatning hokimi boʻlsang, men sening noibing boʻlaman. S. Ayniy, „Doxunda.“ ◆ Xato ketmay, saqlagin, ey yaratgan! Bu oʻsha-ku, qochqin bekning noibi. Mirtemir, „Asarlar.“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
НОИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ruscha ru
noib
уст. помощник, заместитель.