oshxoʻr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

osh-xoʻr

Etimologiyasi

OSHXOʻR Bu sifat tojikcha osh otiga (q.) 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 292), 'padovni suyib va koʻp yeydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 557). Bu sifatdan oʻzbek tilida ogixoʻrlik oti yasadgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. — osh yeyuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Pa-

lovni yaxshi koʻradigan kishi. ◆ Professor juda oshxoʻr, devzira guruchdan damlangan dumba yogʻining palovini hamma taomlardan aʼlo koʻradi. Mirmuhsin, „Umid“ .

2 Ovqatga solinadigan, ovqat uchun ish-latiladigan; ovqat bilan yeyiladigan. Osh-xoʻr koʻkatlar kishi salomatligini mustah-kamlaydi. "Saodat".

Antonimlari

ОШХЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oshxoʻr
любитель плова.