qoʻnim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-nim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻnish yoki turish joyi, manzil. ◆ Yogʻin tinib, moʻytanlar ovuli bshshn qirdagi qiyotlar qoʻnimi orasiga soʻqmoq yoʻllar tushdi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qis-sasi“ .

Qoʻnim topmoq Muqim oʻrnashib, turib qolmoq. Qosim bir idorada ikki-uch oy ish-lab, ikkinchi idoraga kirar, u yerda ham qoʻ-nim topmay, chiqib ketar edi. H. Nuʼmon, Fasllar.

2 Xatti-harakatsiz, tinch holat; tinim, tinchlik. ◆ Kolxoz raisida qoʻnim yoʻq, mashina oling, Komiljon. Oybek, „O“ . v. shabadalar. Koʻnimi yoʻq kapalak guldan gulga qoʻnadi. T. Yoʻldosh.

Antonimlari

ҚЎНИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻnim
1 остановка в пути, место остановки в пути, ночёвка; привал;
2 покой, спокойствие;
3 терпение, выдержка; усидчивость, настойчивость; ◆ qoʻnimi yoʻq odam 1) непостоянный, неусидчивый человек, непоседа; 2) летун.