rizo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ri-zo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — mamnunlik, xursand

chilik; rozilik; xayrixo?ushk] 1 Rozilik javobi, rozilik. ◆ Rizo qilmoq. Rizo boʻlmoq. Sukut — alomati rizo. Maqol . n ◆ Olimxon akaning oldida soʻz berdim. Ota rizosi — fotiha bilan baravar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 kesim vazifasida. Rozi, rozi boʻldi, koʻndi. ◆ Onajon, sizning shodligingiz yoʻlida har bir ogʻirliklarga bu baxti qaro qizingiz rizo-dur, onajon!A.. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Erta ona tilim agar yoʻqolsa, Men bugun oʻlishga boʻlurman rizo. E. Vohidov, „Muhabbat“ .

Antonimlari

РИЗО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rizo
1 согласие; ◆ sukut - alomati rizo погов. молчание - знак согласия;
2 разг. = rozi.