sanam

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-nam

Etimologiyasi

arab. – but, sanam; manot;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toshdan, yogʻochdan yoki metalldan inson qiyofasida (koʻpincha goʻzal ayol obrazida) yasalgan va ziynatlangan but. ◆ Bu vaqtda ularning hammasi hayratdan qotib qolgan, uyning burchagida turgan sanamga oʻxshardilar. "Sharq yulduzi". ◆ Toʻrdagi devorda oqposhshoning yirik portreti, unga uy egasi sanamga sajda qilganday qarardi. A. Hakimov, „Ilon izidan.“ ◆ Bu davrda budda diniga oid turli osori -atiqa sanamlar topildi. Gazetadan.

2 koʻchma Goʻzal, dilbar ayol, nozanin. ◆ Sizday qizlar boʻldi bunda ulfatim, Yechib yubor, sanam qizlar, qoʻlimni. "Murodxon".

Antonimlari

САНАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

sanam

Ruscha _ru

sanam
1 идол, кумир;
2 перен. красавица; ◆ Yechib yubor, sanam qizlar, qoʻlimki («Муродхон») Развяжите мне руки, красавицы-девушки;
3 Санам (имя собств. женское).