sarin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-rin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toza va yangi; orombaxsh, salkin va yoqimli. ◆ Sarin bahor. Sarin shabada. shya ◆ Umida bir meʼyorda shovullagan kuz yom-gʻirining sarin salqinidan sal orom topgan-dek boʻldi, boʻshashib, kresloga choʻkdi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Oktyabr oyida oqshomlar sarin va musaffo, kunduzlar doʻst nafasidek iliq, orombaxsh boʻladi. T. Jalolov, „Oltin qafas“ . ◆ Mana, kuzak keldi, yellari sarin, Yoshlikdagi kabi tiniq, begʻubor. "Yoshlik" .

2 Nafis va yoqimli. ◆ "Navroʻzi ajam" boshqa bir sarin kuyga ulandi va mashshoqlar vodiy yigitlari sevib aytadigan "Tong otguncha" yallasini boshladilar. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .

Antonimlari

САРИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sarin
1 прохладный; приятный; ◆ sarin yel прохладный (приятный) ветерок;
2 нежный, изящный; ◆ sarin gul нежные цветы; ◆ sarin kuy изящная (приятная) мелодия.