shilqim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shil-qim

Etimologiyasi

SHILQIM 'xiralik qiladigan'. Qirq yildirki,”Mushtum" jangovar, Har jabhada kurashga tayyor. Quvdi sh i l q i m , laganbardorni, Xotinboz-u yalqov , beorni (Sobir Abdulla). Bu sifatni oʻzbek ti — lidagi shilimshiq, shilta soʻzlari bilan qiyoslashdan koʻrinadiki, ular uchun asos vazifasini shil— qismi bajargan, lekin lugʻatlarda bunday feʼl oʻz aksini topmagan. Aslida bu feʼl 'elimsimon modda hosil qil—' maʼnosini anglatgan boʻlsa kerak. Shilqim si — fati eski oʻzbek tilida ana shu shïl— feʼlidan -qï qoʻshimchasi bilan yasalgan otga —m qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan, keyinchalik ï unlilarining qatgiqlik belgisi yoʻqolgan: (shïl— + qï = shïlqi) + m = shïlqïm > shilqim.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Hol-joniga qoʻymay surka-naveradigan, xiralik qilaveradigan. ◆ Ming oʻrgilib, oldin sizga qaddin bukar, Oh-voh qilib, mugʻambirlik yoshin toʻkar, Ertasiga unutadi sevgisini — Bilib qoʻying shilqim oshiq belgisini. A. Poʻlat . ◆ U oʻzini rostlab olguncha boʻlmay, boyagi shilqim yana paydo boʻldi va uning yelkasiga urib dedi: -Qoyilman, toʻram. I. Rahim, „Tinimsiz shahar“ . ◆ Oʻtaket-gan shilqim, mahmadona Xol dallol, dehqon-ning qoʻlini siltayverib, jon-holiga qoʻymadi. "Mushtum" .

Antonimlari

ШИЛҚИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Inglizcha: troublesome, botherine
• Turkcha: lâubalî

Ruscha _ru

shilqim
назойливый, нахальный; // нахал, приставала; ◆ shilqim pashshadek как назойливая муха; ◆ shilqim yigit нахальный парень.