shuur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-ur

Etimologiyasi

arab. – anglash, sezish, fahmlash; kechinma, his-tuygʻu; aql, idrok;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Ong, tushuncha. ◆ Shoirlarda zehn va shuur oʻtkir, xayol dengizi esa teran boʻladi. A. Xakimov, „Ilon izidan.“ ◆ Mayli, oʻtmish oʻn yil menga Shuur berdi, ong berdi. Gʻ. Gʻulom. ◆ Mening shuurim esa ziddiyatlar osmonida kezar. S. Azimov, „Kamalak.“

Antonimlari

ШУУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

shuur

• Turkcha: bilinç, şuur

Ruscha _ru

shuur
книжн. сознание.