tirsillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tir-sil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I "Tirs" etmoq, kes-kin, kuchsiz ovoz chiqarmoq, chirsillamoq. ◆ Sement solingan xalta tirsillab, yorilib ketdi. Quruk oʻtin tirsillab yona boshladi.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tir-sil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II 1 Terisiga, qobi-gʻiga sigʻmas darajada toʻlmoq, toʻlishmoq, toʻlib, yorilar darajaga yetmoq. ◆ Sigirning yelini tirsillab ketibdi. n ◆ Toʻlishgan, or-qa-beli tirsillagan goʻzal gavdasini ser-killatib, Dildor dahlizdan xona ichiga kir-di. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Semizlikdan koʻzlari qi-silib ketayozgan, qontalashgan yuzlari tirsillab yorilib ketguday. A. Muhiddin, „Chap choʻntak“ .

2 koʻchma Toʻlib-toshmoq (kuch-quvvat, gʻay-rat va sh. k. haqida). ◆ Norgʻul, oʻmrovlardan kuchi tirsillab, Choʻpon chiqib keldi katta oʻtovdan. Zulfiya . ◆ Mushaklarida kuch-kuvvat tirsillab turibdi. S. Akbarov, „Otamning xayollari“ .

Antonimlari

ТИРСИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tirsillamoq I
налиться, крайне располнеть; становиться упругим от полноты.

tirsillamoq II
издавать лёгкий треск, трещать, потрескивать.