vahm

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vahm

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ayn. vahima.◆  Oʻlimning vahmidan har dam yurak toʻlganga yigʻlayman. Hamza . ◆ Cholning vahmi, Hasan soʻfining yerga yotib quloq solishi Gʻulomjonlarni hayron qoldir-di. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.◆  Uning ovozidan qoʻrqinch aralash tashvish, boya oʻzi aytgani-dek, vahm alomatini sezgan Shera/sh xoxolab yubordi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .◆  Bari chopqu oldda, Erkin, ne uchun vahm aylading.. E. Vohidov, „Muhabbat“ .◆  Barot polvonning xotini uyda yolgʻiz; eri ham, oʻgʻli ham guzarda.. koʻchadagi xotinlar chuvuri, bolalar yigʻisi yuragiga vahm solardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 ayn. vahimali.◆  Keyingi kunlarni.. Anor-xon vahm oʻylar bilan oʻtkazdi. Oybek, „O“ . v. shabadalar.

Antonimlari

ВАҲМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.