yasovul

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ya-so-vul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Oʻrta Osiyo xonliklari davrida: yuqori mansabdagi amaldorlarga xizmat qiluvchi qurolli soqchi, posbon. ◆ Tohir xonga qarab yugurdi, yasovullar uning orqasidan kelib, boʻyniga sirtmoq tashlab, bogʻladilar. S. Abdulla, „Tohir va Zuxra“ .

Antonimlari

ЯСОВУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yasovul
ист.
1 есаул;
2 всадник, сопровождающий высокопоставленное лицо; ◆ bir bor ekan, bir yoʻq ekan, boʻri bakovul ekan, tulki yasovul- ekan было, не было, волк был поваром, а лиса - стражником (сказочный зачин).