yonboshlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yon-bosh-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bir yonbosh bilan tirsakka tayanib yotmoq. ◆ Yormat boshini koʻtar-di, bir qoʻlini yerga tirab yonboshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Kumush Otabek yaqi-niga surildi va tirsaklari bshshn uning tiz-zasiga yonboshlab, erkalandi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Yon tarafga ogʻmoq; egilmoq, qiyshay-moq. ◆ Devor yonboshladi. m ◆ Mashina joii-dan siljishi hamon, gʻarbga xiyol yonboshlab turgan anorlar nosqovoqqa oʻxshash gulla-rini baland koʻtarib, goʻyo uning orqasidan yugurayotgandek tuyuldi. I. Rahim, „Chin mu-habbat“ .

3 poet. Bota boshlamoq (quyosh, oy haqida). ◆ Oy gʻarbga tomon yonboshladi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Mutal rayondan chiqqanda, quyosh gʻarb-ga yonboshlagandi. O. Yoqubov, „Larza“ .

Antonimlari

ЁНБОШЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yonboshlamoq
ложиться, лечь на бок; полулежать набоку; yonboshlab yotmoq полулежать на боку.