yoqimli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yo-qim-li

Etimologiyasi

YOQIMLI 'istarasi issiq’, ’kishini oʻziga tor-tadigan’, 'didga yoqadigan’. Kichik nevarangiz yo h i m-l i bola boʻlibdi. Bu sifat eski oʻzbek tilida ’didga, taʼbga maʼqul tush-’ maʼnosini anglatuvchi yâq- feʼli-dan -(i)m qoʻshimchasi bilan yasalgan otga -li qoʻshimcha-sini qoʻshib yasalgan: (yâq— + im = yâqim) + li = yâyoqimli qimli. Xuddi shunday tuzilishli toyimli, yuqumli kabi baʼzi soʻzlarda boʻlganidek, yâqimli soʻzida ham yâqim qismi mustaqil ishlatilmaydi; yâqimli soʻzini yâqimtây soʻzi bilan qiyoslaganda yâqim qismi aniq ajraladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Istarasi issiq, yoqimtoy, kishini oʻziga tortadigan, koʻzga yaqin. ◆ Yoqim-li bola. Yoqimli juvon. n ◆ Darhaqiqat, u yoqimli qiz boʻlibdi. U ancha kamtarga ham oʻxshaydi. Mirmuhsin, „Umid“ . U \Anzirat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ oltmishlarga borib qolgan, nimjon, yuzi juda burishgan boʻlsa ham qizil, tovushi mayin va yoqimli bir kampir edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 Kishiga yoqadigan; zavq, huzur bagʻish-laydigan. ◆ Yoqimli kuy. Yoqimli kulgi. Yoqimli shabada. m ◆ Uzoqdan, radiodan mayin, yoqimli muzika oqar edi. Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ Maq-bara tomondan kishi koʻnglini eritadigan yoqimli bir ovoz eshitildi. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ЁҚИМЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

yoqimli

• Turkcha: tatlı
• Vyetnamcha: ngọt

Ruscha _ru

yoqimli
1 привлекательный, миловидный, симпатичный; ◆ yoqimli kishi симпатичный человек;
2 приятный, доставляющий удовольствие; ◆ yoqimli shabada приятный ветерок; ◆ yoqimli gap приятные слова.