yozuvchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yo-zuv-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yozmoq 1 fl. yefdsh.

2 ot Badiiy asar yozish ishi bilan shugʻullanadigan shaxs; adib. ◆ Talantli yozuvchi. ◆ Er-xotin aytaversa, bu janjalning tarixi biron yozuvchining qoʻliga tushsa, kattakon bir kitob boʻladigan. A. Qahhor, „Jon-figʻon“ . ◆ Joʻraxon, yozuvchi bilan xayrlashib, tashqariga chiqdi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ .

3 salb. Igʻvogar, oraga nifoq soluvchi. ◆ Bu yozuvchi koʻp odamlarni sarson qildi.

Antonimlari

ЁЗУВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yozuvchi
1 пишущий; ◆ xat yozuvchi пишущий письмо; ◆ ushbu satrlarni yozuvchi пишущий эти строки;
2 писатель; ◆ talantli yozuvchi талантливый писатель; ◆ Oʻzbekiston yozuvchilar soyuzi Союз писателей Узбекистана.