выворачивать
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
вы-во-ра-чи-вать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
выворачива/ть несов. см. выворотить; ◆ ~ть душу кого, чью ich-ichidan achintirmoq, yuragini ezmoq, kuydirmoq; ◆ ~ть душу (naiznanku) перед кем butun dilidagini aytmoq, yorilib gapirmoq, toʻkib solmoq; ◆ ~ть наизнанку butunlay teskarisini (aksini) aytmoq; butunlay boshqacha qilib koʻrsatmoq; ◆ ~ет наизнанку кого прост. koʻnglini agʻdaryapti; ichidagi bor-yoʻgʻini olib tushyapti (yoki qayt qilib tashlayapti).