истощённый

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ис-то-щён-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

истощённы/й , -ая , -ое
1 прич. от истощить;
2 в. знач. прил. ozib (oriqlab) ketgan, ozib-toʻzgan, oriq-turiq, quruq salla; ◆ ~й человек ozib-toʻzib ketgan odam;
3 в знач. прил. с.-х. oriq; ◆ ~е почвы oriq yerlar.