миролюбивый
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ми-ро-лю-би-вый
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
миролюбив/ый , -ая , -ое
1 tinchlik tarafdori boʻlgan, tinchlikni yaxshi koʻradigan; tinchliksevar, sulhparvar; ◆ ~ый человек tinchlikni yaxshi koʻradigan odam; ◆ ~ые народы tinchliksevar xalqlar; ◆ ~ые державы tinchliksevar davlatlar;
2 tinchlikni koʻzlovchi, tinchlikni ifodalovchi, tinchlikka qaratilgan; tinchliksevarlik...; sulhparvarlik...; tinchlik...; ◆ ~ая политика tinchlik siyosati.