навеять
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
на-ве-ять
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
навеять сов.
1 (несов. навевать) что uchirib kelmoq, keltirmoq, olib kelmoq (shamol haqida); ветер навеял прохладу shamol sovuq olib keldi; shamol bilan sovuq tushdi;
2 перен. (несов. навевать) что на кого-что biror kuyga (kayfiyatga) solmoq, koʻngilga (esga) tushirmoq, dilga solmoq; keltirmoq; ◆ ~ грусть koʻnglini gʻash qilmoq; ◆ ~ сон uyqu keltirmoq;
3 (несов. навеивать) что i чего bir miqdor sovurmoq, yelpib qoʻymoq (olmoq, tayyorlamoq); ◆ ~ много пшеницы koʻp bugʻdoy sovurmoq.