пристав
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
прис-тав
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
пристав м, мн. -а, р. -ов уст.
1 pristav (revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: mahalliy politsiya boshligʻi);
2 nazoratchi, nozir (qadimgi Rusʼda); частный (ili участковый) ◆ ~ uchastka pristavi (revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: shahar politsiya uchastkasining boshligʻi); становой ◆ ~ revolyutsnyadan oldingi Rossiyada: politsiya mansabdori, uyezdda "stan" boshligʻi; ◆ судебный ~ revolyutsiyadan oldingi Rossiyada: sud ijrochisi.