проворчать
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
про-вор-чать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
проворча/ть сов.
1 (несов. ворчать) poʻngʻillab (toʻngʻillab) qoʻymoq, mingʻillab (vaysab) qoʻymoq; ◆ он что-то ~л u nimadir deb poʻngʻillab qoʻydi;
2 malum vaqt toʻngʻillamoq, mingʻillab (vaysab) yurmoq; ◆ ~ть весь день kun boʻyi vaysab yurmoq.