сковать
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ско-вать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
скова/ть , скую, скуёшь сов. (несов. сковывать )
1 что bolgʻalab ulamoq (biriktirmoq, yasamoq, qilmoq) ; ◆ ~ ть подкову bolgʻalab taqa q ilmoq; ◆ ~ть концы цепи zanjirning uchlarini bolgʻalab ulamoq;
2 кого-что k i shanlamoq, kishan solmoq, kishan urmoq, zanjirband qilmoq; ◆ пленного ~ли asirni kishanladilar;◆ их ~ли вместе ularni birga kishanlab qoʻydilar;◆ ~ть руки qoʻliga kishan solmoq;
3 перен. кого yaqinlashtirmoq, doʻstlashtirmoq, mustahkam bogʻlamoq, uyushtirmoq; ◆ ~ть дружный коллектив inoq kollektiv uyushtirmoq (tuzmoq) ;◆ их ~ла крепкая дружба ularni mustahkam doʻstlik yaq i nlasht i rdi (bir-b i riga bogʻ ladi);
4 перен. кого-что siqib (boʻgʻib, tang qilib) qoʻ y moq, tang ahvolga solmoq, qoʻl-oyogʻini bogʻlab qoʻ y moq; ◆ ~ть противника dushmanni siqib qoʻy moq; ◆ данное обещание ~ло его bergan vaʼdasi uning qoʻl-oyogʻini bogʻlab qoʻydi;
5 перен. что muzlatib (qot i rib) qoʻymoq; muzlatmoq;◆ мороз ~л реку sovuq daryoni muzlatib (qotirib) qoʻydi; ◆ морозом ~ло землю безл. qattiq sovuqdan yer muz qotdi;◆ лъды ~ли реку daryoni muz qopladi; daryo muz bilan qop lanib (b oʻ gʻilib) qoldi.