укол

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

у-кол

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

укол м
1 по гл. уколоть - укалывать i уколоться - укалываться;
2 ukol (qilish), dori yuborish; ◆ после ~а болъной уснул ukoldan soʻng bemor uxlab qoldi;
3 перен. alam, ranj; xoʻrlik;◆ ~ы самолюбия nafsoniyatning koyishi, (kishining) izzat-nafsiga tegish, kamsitish.