avzo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

av-zo

Etimologiyasi

a. jl — hol, holat, ravish, yurish-turish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

3-sh.birl. avzoyi (asosan inson va havoga nisbatan)

1. Yuz koʻrinishining muayyan ifodasi. ◆ Ayol yigitning avzoyidan yomon niyashi kishi emasligini payqadi. R. Rahmonov, „Vaxt bilan uchrashuv“ . ◆ Baratov Saodatxonning avzoyiga qaradi-yu, gapini yutdi. S. Zunnunova, „Yangi direktor“ .
2. Ruhiy (ichki) holat; koʻrinish. ◆ Sharofat.. kechqurun Kanizak kelganda yana zaharga toʻlib oʻtirgan edi, birok, uni choʻchitmaslik, gʻaflatga solib turib, birdan qoʻlga tushirish uchun avzoyini sira bildirmaashkka harakat qildi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Avzoyi buzuq Kayfiyati, koʻrinishi yomon, yomon tomonga oʻzgargan. ◆ Ayol hayron boʻlib, unga qaradi. Tolib akaning avzoyi buzuq edi. F.Musajonov, „Himmat“ . ◆ Havoning avzoyi buzuq. Osmon toʻla qop-qora bulut.. T. Ashurov, „Marvarid tut“ .

Tarjimalari

• Ruscha _ru : настроение, душевное состояние

Ruscha _ru

avzo
[avzoi]
1 настроение, душевное состояние; ◆ uning ~i buzuq 1) у него плохое настроение, он не в духе; 2) он что-то замышляет, он задумал что-то недоброе;
2 вид, выражение лица; ◆ ~idan bilmoq узнать (что-л.) по виду, по выражению (чьего-л.) лица;
3 состояние, положение; ◆ havoning ~i buzuq погода неважная, погода хмуриться; ◆ ~ini olmoq прощупать, позондировать.