doir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-ir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I a. jib — aylanuvchi, aylanma] koʻm. (j.k. bilan) Aloqasi, daxli boʻlgan, alokador, tegishli; mansub. U [Sidiqjon] ishga doyr gaplarga aralashib, birovning fikrini quvvatlar yoki rad qilar, oʻz fik-rini aytar edi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari. Bu kimyoga doyr gap. P. Tursun, Oʻqituvchi. Xotira daftarida yozuvchilik mehnatiga doyr koʻp fikrlarni uchratish mumkin. K. Qahhorova, Chorak asr hamnafas.

Antonimlari

ДОИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doir
послелог, управляющий дат. п. относящийся, имеющий отношение (к чему-л.); касающийся (чего-л.); ◆ bu masalaga doir material материал, относящийся к этому вопросу, касающийся этого вопроса; ◆ Fransiya hukumatining isteʼfosiga doir к отставке французского правительства.