dona-dona

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-na—do-na

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Zarralar, donalarga aj-ralib turadigan, har bir donasi alohida-alohida boʻlib turadigan. Dona-dona tishlar. m Isiriq donayu dona, Tutunidan toʻlsin xona. "Boychechak". ◆ Oyniholning yona-yona Xollari bor dona-dona. "Yusuf va Ahmad" .

2 rvsh. vazifasida. Yakka-yakka, bitta-bitta; donalab. ◆ Gul uzdim dona-dona. “Folklor” . ◆ U oppoq roʻmolchasi bilan koʻzlaridan dona-dona oqib tushayotgan yoshini artib, titroq ovoz bilan javob berdi. Sh. Rashidov, „Boʻ-rondan kuchli“ .

3 rvsh. koʻchma Aniq, ravshan, tushunarli. ◆ Joʻraxon adib savollariga dona-dona qilib javob qaytardi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ . ◆ Mutrib yostsh tagidan naycha qilib oʻralgan qogʻoz oldi, chiroyli qiroat bilan dona-dona qilib oʻqishga tushdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Yon daftardan yirtib olingan katak chiziqli bir varaq qogʻozga yirik harflar bilan, dona-dona qilib binolarning adresi yozilgan edi. M. Xayrullayev, „Tilla marjoy“ .

Antonimlari

ДОНА-ДОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dona-dona
см. dona 2.