farzand

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

far-zand

Etimologiyasi

FARZAND Bu tojikcha ot 'ota-onaning bolasi’ maʼnosini anglatadi (ТжРС, 406); adabiy oʻzbek tilida shu tovush tarkibi bilan aytiladi va shunday maʼnoni anglatadi (OʻTIL, II, 295); soʻzlashuv tilida f tovushi p tovushiga admashtiriladi, baʼzan oxirgi d tovushi tadaffuz qilinmaydi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. — bola, oʻgʻil-qiz; nasl

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Bitta ota-onadan dunyoga kelgan bola; oʻgʻil yoki qiz (ota-onaga nisbatan); bola. ◆ Farzand aziz, odobi undan aziz. Maqol . ◆ Davlatning boshi — farzand. Maqol . ◆ Ota-onang — davlating, Farzandlaring — savlating. Maqol . ◆ Farzand — bu kelajak, farzand — oʻtgan ajdodlarni kelajak avlodlar bilan abadiy bogʻlaydigan halqa. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Asrorqul farzand koʻrdi.. bolaning otini Yodgor qoʻydi. A. Qahhor, „Asror bobo“ .
2. kt. koʻchma Oʻz Vatani yoki xalqiga manfaat keltiradigan, unga astoydil xizmat qiladigan kishi; vatanparvar, elsevar. ◆ Vatanning sodiq farzandlari . ◆ Millat farzandi . ◆ Mustaqil davlat farzandi ekanligimdan boshim osmonga yetdi. Gazetadan .
3. koʻchma Biror jamoa, ijtimoiy-siyosiy, gʻoyaviy guruh, harakat yoki hududga man-sub, unga aloqador shaxs. ◆ Musulmon farzandi . ◆ -Musulmon farzandisiz, dilingizdagi vasvasani haydang. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Qaylardadir fisqu fasod, hasad, xusumat Insoniyat farzandlarin tortmoqda dorga. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
4. koʻchma Biror maʼnaviy, ruhiy faoliyat mahsuli. ◆ Sheʼr — ilhom farzandi . ◆ Aql — ehtiyoj farzandi .

Sinonimlari

zurriyot, avlod, nasl

Antonimlari

ФАРЗАНД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha: evlat, çocuk

Ruscha _ru

farzand
1 дитя, ребёнок; потомок; ◆ yettita farzandim bor у меня семеро детей; ◆ farzand koʻrmoq иметь детей; ◆ farzand koʻrdingmi - koʻchat ek посл. заимел ребёнка - посади саженцы; ◆ farzand tutinmoq быть усыновленным, удочерённой;
2 перен. сын; детище; ◆ Vatanimizning jasur farzandlari отважные сыны нашей Родины.