ovoza

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-vo-za

Etimologiyasi

OVOZA Bu ot tojik tilida ovoz otiga (k.) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'biror kishi, narsa, voqea toʻgʻrisida tarqalgan xabar, gap-soʻz' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 518).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. ajljF — ashula, kuy; shovqin-suron; duv-duv ran, mish-mish, dovruq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yurt-el orasida biror narsa, voqea va sh.k. toʻgʻrisida tarqalgan xabar, gap-soʻz, mish-mish. ◆ Birok tez kunlarda Foziljon uylan-moqchi emish, ammasi qiz qidirib yuribdi, degan ovozalarni eshitishdi. S. Zunnunova, „Koʻk chiroqlar“ .

2 Shuxrat, dovruq, dong. ◆ Goʻzal Armanis-ton, meni afv et, Daʼvom yoʻq shuhrating ovozasiga. S. Abdulla .

Ovoza boʻlmoq yoki ovozasi ketmoq Shuxrati har tarafga tarqalmoq, mashhur boʻlmoq; shuhrat, dong chiqarmoq. ◆ Boy ham-maga sozu tomosha, atrofga ovoza boʻlsin, deb kelin oʻtovi uchun baland supa qurib ustiga oq oʻtov tiktirdi. "Yoshlik" . Ovoza qilmoq Biror xabarni el-yurt orasiga tarqatmoq, dovruq qilmoq, yoymoq. ◆ U kanalga kelib, yurt ogʻziga tushib qolganidanmi yo atoqli shoir u toʻgʻrida kattakon ocherk yozib, respublikaga ovoza qilganidanmi, har qalay, endi ancha bosiq boʻlib qolgandi. S. Ahmad, „Ufq“ .

3 mus. Oʻn ikki maqom tizimidagi par-dalar tuzilmasi.

Antonimlari

ОВОЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ovoza
1 слухи, молва; ◆ ovoza tarqatmoq распространять слухи;
2 слава, известность; популярность; ◆ uning ovozasi olamni tutdi он стал всемирно известным.