afsun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

af-sun

Etimologiyasi

fors. – sehr, avrash, makr;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Sehr, makr. ◆ Bu qanday afsundir, bu qandayin kuch, seni mendan ayirolmaslar. U. Abduazimova, „Ishqli umrim.“

Afsun oʻqimoq Sehrlovchi xatti-harakat qilmoq. ◆ Tun oʻrmalar oynamda sekin, Afsun oʻqir va avrar ruhim. M. Qoʻshmoqov, „Ali Qambar.“

Antonimlari

OʻTIL

Tarjimalari

Ruscha _ru

afsun
чары, волшебство, колдовство; заклинание; ◆ ~ qilmoq ворожить, колдовать, заклинать; обольщать, чаровать.