alʼamon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

alʼ-a-mon

Etimologiyasi

a. — rahm-shafqat, yordam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

und. s. esk. Jangda taslim boʻlgan tomonning omonlik soʻrab qiladigan xitobi, murojaati. ◆ Devlar deydi: alʼamon, Odamxoʻrku bu Zamon. "Nigor va Zamon ".

Ot

alʼamon (koʻplik alʼamonlar)

    joyini oʻzgartirish ning alʼamon

	birlik	koʻplik
Bosh kelishik	alʼamon	alʼamonlar
Qaratqich kelishigi	alʼamonning	alʼamonlarning
Joʻnalish kelishigi	alʼamonga	alʼamonlarga
Tushum kelishigi	alʼamonni	alʼamonlarni
O‘rin-payt kelishigi	alʼamonda	alʼamonlarda
Chiqish kelishigi	alʼamondan	alʼamonlardan
Vosita kelishigi	alʼamonla	alʼamonlarla

Ruscha _ru

alʼamon
межд.
уст. пощады! (восклицание, возглас побежденной в битве стороны); ◆ devlar deydi: ~, odam-xoʻr-ku bu Zamon («Нигор ва Замон») Дивы просят: «Пощады!» Ну и людоед же, этот Заман!