asabiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-sa-biy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Salga asabiylanaveradigan, boʻlar-boʻlmasga qizishib, tutaqib ketadigan; zardasi tez, jizzaki. ◆ Asabiy kishi. Asabiy bola, m Otam asabiy odam edi. Shunday boʻlsa ham, meni qattiq urmagan va yomon.. soʻkmagan edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .
2. Asablarning qoʻzgʻalishi bilan bogʻliq. ◆ Asabiy holat. Asabiy tovush. mm -Begonadan ham battarsiz! — qizishib ketgan Xolisaning lablari asabiy titradi. S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ Yuzini asabiy timdalayotgan onasining ahvoliga achinibmi, ayol jahldan tushdi. "Yoshlik ".

Antonimlari

OʻTIL

Sifat

asabiy

Ruscha _ru

asabiy
нервный; нервозный, раздражительный, раздражённый; // нервно, раздражительно, раздражённо; ◆ ~ kasalliklar нервные заболевания; ◆ ~ tutqanoq нервный припадок;◆ ~ tovush раздражённый голос.