avlod

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

av-lod

Etimologiyasi

arab. أَوْلَاد — oʻgʻillar, bolalar, nasl;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Ota-bobodan qolgan nasl (ajdodga nisbatan). ◆ Biz eski qullarning avlodimiz.. ota-bobolarimiz ozod boʻlgan chogʻlarda oʻzlari uchun qurgan chayladek uylarda tirikchilik qilamiz. S. Ayniy, „Qullar.“ ◆ Ajdodlar boʻlmagay avlodsiz, Avlodlar ziynati ajdodlar. B. Boyqobilov.

2. Ota-bobo va uning nasli; sulola; zot. ◆ Temur avlodi. Bobur avlodi. ◆ Devonbegilar avlodiga mansub boʻlgan Shernazarboy Islomxoʻjani ich-ichidan yomon koʻrar, azaldan adovati bor edi. J. Sharipov| Xorazm. ◆ Fisq-fujur uyasi boʻlgan bu oila hammani qoralashsa ham, oʻz avlodi boʻlgan ana shu katta boyga aslo til tegizmas edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ .

3. Zamonning maʼlum qismiga mansub odamlar; boʻgʻin. ◆ Keksa avlod. Oʻrta avlod. Yosh avlod. Kelgusi avlod. ◆ Oʻylaymanki, mana shunday obod va ozod yurtni koʻrganda, nafaqat katta yoshdagi kishilar, balki yosh avlod ham yangi kuch-quvvat oladi, gʻururlanadi. Gazetadan.

4. koʻchma Zamonaviy elektron-hisoblash mashinalarining va boshqa texnik jihozlarning yangilangan, takomillashgan turkumi. ◆ Bu apparat kompyuterlarning toʻrtinchi avlodiga mansub.

Tarjimalari

OʻTIL

Tillar

• Ozarbayjoncha: qurşaq
• Portugalcha: geração

Ruscha _ru

avlod
1 потомок, потомки, потомство; дети; род; поколение; ◆ ~dan ~ga из рода в род; ◆ u dehqon ~idan он родом из крестьян; ◆ yosh ~ молодое поколение; ◆ shonli komsomol ~i славное комсомольское племя;
2 родственник(и), родня; ◆ u ham bizning ~imiz он также наш родственник.