ayiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-yiq

ayiq

Etimologiyasi

AYIQ paxmoq yungli, yirik, besoʻnaqay, sut emizuvchi hayvon'. Bu oʻrmonda a y i q yoʻh. Bu ot qadimgi turkiy tildagi 'besoʻnaqay' maʼnosini ang— latgan ayï sifatining (ЭСТЯ, I, 112) eshi boʻlgan ayï-feʼlidan —gʻ qoʻshimchasi bilan yasalgan (Devon, I, 112); oʻzbek tilida gʻ undoshi q undoshiga, a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: ayï- + gʻ = ayïgʻ > äyiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Paxmoq yungli, besoʻnaqay, katta, sutemizuvchi yirtqich hayvon. ◆ Ayrilganni ayiq yer, boʻlinganni boʻri yer. Maqol .

Ayiq polvon

1. ) ayiqning laqabi; 2) besoʻnaqay, qoʻpol odamga nisbatan qoʻllanadi.

Katta Ayiq, ayn. Yetti ogʻayni (yoki qaroq- chi) q. yetti. Kichik Ayiq ayn. Kichik Yetti ogʻayni (yoki qaroqchi) q. yetti.

Ot

ayiq (koʻplik ayiqlar)

Tillar

• Albancha: ari
• Lotincha: ursus
• Portugalcha: urso
• Ruscha: медведь (medvéd')
• Shonacha: bereka
• Turkcha: ayı
• Yoqutcha: эһэ

Ruscha _ru

ayiq
медведь; // медвежий; ◆ oq ~ белый медведь; ◆ urgʻochi ~ медведица; ◆ ~ bolasi медвежонок; ◆ ~ polvon (букв. медведь-богатырь) прозвище медведя; ◆ ~ ini медвежья берлога.