aynamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashay-na-moq
Feʼl
tahrirlashaynamoq
Etimologiyasi
tahrirlashAYNA- 'rangini yoʻqot-', 'oʻng-'. Koʻylagimni yuv— sam, a y n a b k ye t d i. Bu soʻz qadimgi turkiy til— dagi 'alohida boʻl-' maʼnosini anglatgan ay- feʼliga (ЭСТЯ, I, 115) ’oʻzlik’ maʼnosini ifodalovchi -(ï)n qoʻshimchasini va ngundan keyin kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -a qoʻshimchasini qoʻnshb hosil qilingan; soʻngra ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, a unlilari ä unlilariga almashgan: (ay- + ïn = ayïn-) + a = > ayïna- > ayna- > äynä- (Bu soʻz oʻzbek tilida äyni- shaklida ham ishlatiladi).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- ayn. aynimoq. ◆ Rangi bir qadar aynagangilamcha.. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . -Qiz aynab qoshaganmikin-a, — dedi Oʻktam boshqalarga ssi koʻzini qisib. Oybek, O. v. shabadalar. ◆ Adolat bilan ham bir oz yaxshi gapirishib oʻtirdi. Keyin birdan aynabqoldi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Barakalla, Margʻilonga kelib, bu gapdan aynadingizmi-a ? — Aynadim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . -Havo aynamoqchi, — dedi u sekin. P. Tursun, Oʻqituvchi.