badia

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ba-di-a

Etimologiyasi

arab. بَدِيعَة — ajoyib, gʻaroyib, noyob narsa; sanʼat asari;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Nafis, nodir. ◆ Shoir, yozmaysanmi, qani yil boʻyi Avaylab asragan badia satring? Gʻ. Gʻulom.

2. Kishining diqqatini tortadigan badiiy asar. ◆ Shoirdan bizga lirik badialar, falsafiy mushohadalarga boy manzumalar meros boʻlib qoldi. „Fan va turmush“. ◆ Alisher bolalik yillarida ikki tilda badialar ijod qilib shuhrat topgan. Oybek, „Navoiy.“

Antonimlari

БАДИА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

badia

Ruscha _ru

badia
уст. книжн. художественное произведение.

Qoraqalpoqcha (kar)

Pak qiz

Ot

badia

Gagavuzcha (gag)

Ot

badia