behayo
Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
be-ha-yo
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
BEHAYO Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodadaydigan tojikcha be- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'uyalish’, 'uyatchanlik' maʼnosini anglatadigan arabcha hayo otiga (ARS, 205) qoʻshib hosil qilingan (ТжРС, 69); 'uyatsiz', 'uyat-andishani bilmaydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 109).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
be.. + hayo
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Sharm-hayosi yoʻq, or-nomusni bilmaydigan, uyatsiz, besharm. ◆ Behayo odam, n Oʻgʻlim, bunaqa behayo qiz ekan, vaqtida bilib, oʻzingizni chetga olganingiz yaxshi boʻlibdi. Mirmuhsin, Umid.◆ Eshqobil-ning xotini oʻta shaddod, behayo emas, uni hurmat qiladi. "Yoshlik".
2 Odob-axloq doirasiga sigʻmaydigan, beadab.◆ Behayo xatti-harakat. Behayo ibora. Behayo soʻz. m Tangri behayo soʻzlarni gapi-ruvchi kishini yomon koʻradi. Gazetadan.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
БЕҲАЁ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
behayo