Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

be-po-yon

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

BEPOYON Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'tugash chegarasi', 'oxir' maʼnosini anglatadigan tojikcha poyon otiga (ТжРС, 309) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'chek-chegarasi yoʻq', 'oxiri koʻrinmaydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 103).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

be.. + poyon

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1. Oxiri, chegarasi yoʻq, nihoyatda keng; sarhadsiz. ◆  Bepoyon sahro. Koʻz qulochi sigʻmaydigan yiroqlar.. K. Yashin, „Hamza.“ ◆  Men kamalak goʻzalligini bepoyon samoning tabarruk zamin boʻyniga taqqan marvaridiga qiyos qilaman. "Yoshlik".

2. Benihoya, behad, cheksiz. ◆  Hamma ilmlarga bepoyon muhabbat bogʻlagan. Oybek, „Navoiy.“ ◆  Mangu yonar lahzalik otash, Qotib qolgan xayol bepoyon. "Guldasta".

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

БЕПОЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

OʻTIL