birkitmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bir-kit-moq

Etimologiyasi

BIRKIT- 'biriktir-’, 'birlashtir-’. Meni eng qoloq xoʻjalikka vakil qilib birkitib q oʻ y d i. Bu soʻz qadimgi turkiy tilda bir sonidan -(i)k qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga (ЭСТЯ, II, 148; ПДП, 372; DS, 102) eski oʻzbek tilida -(i)t orttirma qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan, keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan: (bir + ik = birik-) + it = birikit- > birkit-. Qadimgi turkiy tilda birik- feʼlining orttirma shakli -tür qoʻshimchasi bilan hosil qilingan (ДС, 102).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. biriktirmoq 3. ◆ U rais bizni toʻrtinchi brigadagi birkit-moqchi. Men koʻnmadim. R. Fayziy, Choʻlga bahor keldi.

Til birkitmoq Kelishib olmoq, gapni bir joyga qoʻymoq.◆  -Bshyumin, — dedi xotin qoshlirini chimirib, — hammanglar bir odamsizlir. Til birkitib qoʻygansizlar. S. Ahmad, Ufq.

Antonimlari

БИРКИТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

birkitmoq birkitmoq

Ruscha _ru

birkitmoq
прикреплять; закреплять (что-л. за кем-чем-л.).